In het bookmagazine en op onze website worden regelmatig columns gepubliceerd van onze vaste en gastcolumnisten. Soms scherp, soms vooral grappig, maar altijd bedoeld om u even aan het denken te zetten.
Wilt u ook een keer een column schrijven voor PO Management? Neemt u dan contact met ons op via het contactformulier.
Op uitnodiging van een aantal schoolbesturen in de VS heeft het managementteam van PCBO Meppel een studiereis gemaakt naar dit land. Een prachtige reis, veel indrukken en veel nieuwe ideeën opgedaan om het onderwijs te verbeteren.
Onlangs deed de politiek voorafgaand aan het onderwijsdebat weer eens bijzondere uitspraken over het PO waaruit blijkt dat men ver van de dagelijkse praktijk in het onderwijs af staat. Er werd onder andere gesproken over adviseurs van € 1100,- per dagdeel (wie zijn dit?), besturen en raden van toezicht die vorstelijke beloningen ontvangen en het moeten volgen van ongevraagde cursussen. De PO-Raad reageerde daarop met de woorden: grote onzin, schofferend en getuigend van struisvogelpolitiek. Terecht, vind ik.
Over ongevraagde cursussen wil ik het even met u hebben. Wat is een ongevraagde cursus? Een cursus die vanuit overheidswege is opgelegd? Een cursus die een leerkracht in opdracht van een schoolleider volgt vanwege het niet of onvoldoende tonen van specifieke didactische vaardigheden? Een cursus die is uitgekozen door het team met meerderheid van stemmen, maar waar uw stem niet voor was?
Een kaasschaaf kun je ook gebruiken om een wortel te schillen. Een in je lab mislukte lijmsamenstelling kun je weggooien, maar je kunt hem misschien ook toepassen als je briefjes niet-permanent zelfklevend wilt maken. Je kunt ervan balen dat het schoolbudget de aanschaf van een speeltoestel niet toestaat. Je kunt ook met je leerlingen een activiteit bedenken om geld op te halen voor dat toestel.
Ik was getriggerd door de kop ‘Google ontwikkelt onderwijsprogramma's voor basis- en voortgezet onderwijs’.
Ik dacht: Eindelijk! Waar bleven jullie? Toen las ik: ‘Google gaat workshops geven op Britse scholen. Het bedrijf wil kinderen leren hoe ze zich op internet kunnen beschermen tegen phishing, scams, cyberpesten en het delen van te veel informatie.’ Oké, dacht ik, heel belangrijk, echt heel belangrijk, maar ik had gehoopt dat ze die berg aan informatie op het internet – en zelfs dat is een eufemisme – op een creatieve manier gingen ontsluiten voor het grote, jonge publiek. Een groep die kan lezen en schrijven met dit medium.
Teaching and learning international survey (Talis) van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) is het onderzoek naar de leer- en werkomgeving van leraren en hun schoolleiders. Nederland doet deze editie van Talis voor het eerst mee in het basisonderwijs.
Deelname Talis 2018: Tussenstand
Het veldwerk voor Talis 2018 is half januari van dit jaar gestart, maar dit betekent nog niet dat de werving onder de basisscholen klaar is. Van de 200 geselecteerde basisscholen doen er 134 mee. Dit is al een heel mooi resultaat. OESO eist echter een respons van 75% (149 scholen). Dit betekent dat er nog 15 geselecteerde scholen mee moeten doen. Halen we dit niet, worden de Nederlandse resultaten niet meegenomen in de internationale analyses en rapporten.
Veldwerk Talis 2018 gestart
Teaching and learning international survey (Talis) van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) is het onderzoek naar de leer- en werkomgeving van leraren en schoolleiders. Aan Talis 2018 doen bijna 50 landen over de hele wereld mee, om van elkaar te leren en goede praktijkvoorbeelden op te doen. Het veldwerk voor Talis 2018 is inmiddels gestart in het voortgezet én het basisonderwijs en de vragenlijst staat nog open tot 27 mei.
Nadat een paar weken geleden, twee keer vlak na elkaar, het navigatiesysteem uit mijn auto was gestolen, realiseerde ik me hoeveel steun zo’n systeem biedt tijdens het autorijden. Bijna niet meer voor te stellen hoe we het tot laat in de vorige eeuw zonder gedaan hebben.
Het zette me ook aan het denken wat die steun eigenlijk inhoudt en hoeveel er eigenlijk op de achtergrond gebeurt zonder dat we dat allemaal merken.
Een paar jaar geleden werd Oprah Winfrey gevraagd om een toespraak te houden op het prestigieuze Harvard vlak bij Boston. Ze vertelde daar dat ze in haar leven meer dan 30.000 mensen geïnterviewd had voor haar tv-programma’s. Dat varieerde van presidenten, koningen en multimiljonairs tot werk- en daklozen.
Al die geïnterviewden hadden één ding gemeen, na afloop van het interview, als de lichten gedoofd waren, stelden ze allemaal dezelfde vraag: ‘Was dit oké, heb ik het goed gedaan?’ Of het nou ging om Nelson Mandela, president Obama of een willekeurige Amerikaan, steeds weer die vraag.
In mijn praktijk signaleer ik regelmatig dat de professionaliseringsagenda van leerkrachten losstaat van de koers van de organisatie. Leerkrachten kiezen cursussen en trainingen op basis van eigen interesses en persoonlijke doelen. De wensen van de schoolleider en de koers van de school spelen vaak geen rol. Maar is dat wel terecht? Ik denk het niet!
Als we ons eigen DNA kunnen aanpassen. Als we ons in alles kunnen laten bedienen door lerende robots. Als we ons leven dramatisch kunnen verlengen. Als we onze intelligentie kunnen ‘upgraden’ met technologische hulpmiddelen of een simpel pilletje. Dan hebben we als mensheid langzamerhand kwaliteiten ontwikkeld die je goddelijk mag noemen.
Copyright PO Management
