PO Management

Leiderschap begint op de wc

Voor mijn afspraak zit ik drie uur in de auto. Zonder pitstop redde ik het nét. Een vriendelijke dame ontvangt me en verwijst me door naar de wc. Ik voel de opluchting als ik eindelijk zit. Dan zie ik de quotes op de muren: “Ik heb evenveel recht als ieder ander om geliefd en gewaardeerd te worden”, en “Zorg goed voor je lichaam: het is de enige plek die je hebt om in te leven.” Bam! Die komen bij me binnen! Dit is waarom ik ooit voor het onderwijs heb gekozen. Met een glimlach stap ik de gang op.

Naar de film

“Fijn”, zei Janneke Oosterman, directeur van basisschool Tamarinde in Zaandam vier jaar geleden in De Volkskrant toen de NPO-gelden vrijkwamen. Maar ze maakte ook een voorbehoud. “Extra geld voor scholen is natuurlijk mooi, maar dit geld is bedoeld voor de korte termijn. Liefst zou ik een extra leraar aannemen, maar dat zit er niet in van dit eenmalige bedrag.”

What's in a name

Vorig jaar mocht ik mijn 40-jarig onderwijsjubileum vieren. In Hengelo begon ik voor een groep 3-4 als ‘meneer’. Maar snel daarna, in de Noordoostpolder, kreeg ik de eretitel ‘meester’. Hoewel ik na 20 jaar bestuurder ben geworden, voel ik me ook nu nog ‘meester’, ook al zien anderen dat vaak niet zo. Zoals mijn eigen zoon, die vol respect vertelde dat de vader van zijn vriendje ‘meester’ was, waarop ik enigszins verontwaardigd reageerde met: “En wat denk je dat jouw vader is?”

Het is een komen en gaan

Deze editie geen voorwoord van Martin van Rooij, onze vaste redacteur, maar van Simon van der Sluijs, die Sabine Kokee opvolgt als uitgever van PO Management. Het is een komen en gaan!

Van een beetje structuur wordt iedereen gelukkig

In gesprekken met schoolleiders en bestuurders komt het thema professionele vrijheid van leraren vaak naar voren. Het belang van eigenaarschap en de ruimte voor leraren om hun eigen keuzes te maken en zich vakinhoudelijk te ontwikkelen, wordt breed erkend. Het beroep van leraar is immers verweven met autonomie. Leraren moeten in staat worden gesteld om hun professionele ontwikkeling vorm te geven, hun vak te verbeteren en oplossingen te vinden voor problemen die zich voordoen in de praktijk.

Heeft u niet iets beters te doen?

MBWA was en is een belangrijke managementterm. Management By Walking Around. Aan het begin van mijn schoolleidersopleiding, ondertussen alweer zo’n 25 jaar geleden, heb ik het boek De manager als coach gelezen. In dit boek vertelt de schrijver over een CEO van een groot warenhuis.

Weg met de pannenkoekendag

De onderwijssector. Voor mij nog altijd met raadselen omgeven en in nevelen gehuld. Best gek eigenlijk. Ik heb een academische studie afgerond, gevolgd door een hbo-opleiding, ik heb zelf lesgegeven en schrijf al twintig jaar over het onderwijs. Desondanks zie ik mezelf als observant en voel ik me een buitenstaander.

De kracht van vertrouwen

‘Juf Roos naar de basisschool’. De kenners weten wel wie juf Roos is, haar liedjes zijn dit jaar de kern van de jaarlijkse peutervoorstelling van onze stichting. Een prachtige manier om peuters en hun ouders kennis te laten maken met onze kindcentra.

Ja, inderdaad, wie is hier eigenlijk de baas?

Een collega attendeerde mij op een uitzending van Arjen Lubach waarin hij losgaat op het onderwerp scholen die verzuipen in lesmethodes. Getriggerd door haar mening, heb ik de aflevering teruggekeken. Onder de video van deze uitzending zag ik tientallen reacties van leerkrachten en schoolbesturen die zich herkennen in het verhaal over soms ondeugdelijk lesmateriaal en de monopolypositie van twee grote distributeurs van schoolboeken en -spullen.

Bekijk hier de uitzending van Arjen Lubach: Scholen verzuipen in de lesmethodes | De Avondshow met Arjen Lubach (S5) (youtube.com)

Een podium voor bevlogen onderwijsprofessionals

Het is vijftien jaar geleden dat mijn jongste dochter – ik heb er twee, en geen zonen – de deur van de basisschool definitief achter zich dichttrok. Mijn kinderen zaten op een heel gemiddelde basisschool, met behoorlijke leeropbrengsten en een niet al te ingewikkelde leerlingpopulatie. Een school waar het gros van de kinderen een zorgeloze basisschooltijd kon hebben.