PO Management

Het is een komen en gaan

Deze editie geen voorwoord van Martin van Rooij, onze vaste redacteur, maar van Simon van der Sluijs, die Sabine Kokee opvolgt als uitgever van PO Management. Het is een komen en gaan!

Van een beetje structuur wordt iedereen gelukkig

In gesprekken met schoolleiders en bestuurders komt het thema professionele vrijheid van leraren vaak naar voren. Het belang van eigenaarschap en de ruimte voor leraren om hun eigen keuzes te maken en zich vakinhoudelijk te ontwikkelen, wordt breed erkend. Het beroep van leraar is immers verweven met autonomie. Leraren moeten in staat worden gesteld om hun professionele ontwikkeling vorm te geven, hun vak te verbeteren en oplossingen te vinden voor problemen die zich voordoen in de praktijk.

Heeft u niet iets beters te doen?

MBWA was en is een belangrijke managementterm. Management By Walking Around. Aan het begin van mijn schoolleidersopleiding, ondertussen alweer zo’n 25 jaar geleden, heb ik het boek De manager als coach gelezen. In dit boek vertelt de schrijver over een CEO van een groot warenhuis.

Weg met de pannenkoekendag

De onderwijssector. Voor mij nog altijd met raadselen omgeven en in nevelen gehuld. Best gek eigenlijk. Ik heb een academische studie afgerond, gevolgd door een hbo-opleiding, ik heb zelf lesgegeven en schrijf al twintig jaar over het onderwijs. Desondanks zie ik mezelf als observant en voel ik me een buitenstaander.

De kracht van vertrouwen

‘Juf Roos naar de basisschool’. De kenners weten wel wie juf Roos is, haar liedjes zijn dit jaar de kern van de jaarlijkse peutervoorstelling van onze stichting. Een prachtige manier om peuters en hun ouders kennis te laten maken met onze kindcentra.

Ja, inderdaad, wie is hier eigenlijk de baas?

Een collega attendeerde mij op een uitzending van Arjen Lubach waarin hij losgaat op het onderwerp scholen die verzuipen in lesmethodes. Getriggerd door haar mening, heb ik de aflevering teruggekeken. Onder de video van deze uitzending zag ik tientallen reacties van leerkrachten en schoolbesturen die zich herkennen in het verhaal over soms ondeugdelijk lesmateriaal en de monopolypositie van twee grote distributeurs van schoolboeken en -spullen.

Bekijk hier de uitzending van Arjen Lubach: Scholen verzuipen in de lesmethodes | De Avondshow met Arjen Lubach (S5) (youtube.com)

Een podium voor bevlogen onderwijsprofessionals

Het is vijftien jaar geleden dat mijn jongste dochter – ik heb er twee, en geen zonen – de deur van de basisschool definitief achter zich dichttrok. Mijn kinderen zaten op een heel gemiddelde basisschool, met behoorlijke leeropbrengsten en een niet al te ingewikkelde leerlingpopulatie. Een school waar het gros van de kinderen een zorgeloze basisschooltijd kon hebben.

Continu leren? Zo doe je dat!

In veel schoolplannen vind je het terug: ‘Wij zijn een lerende organisatie’ of ‘We zetten in op continu leren’. Goed nieuws. Maar hoe zorg je er nu voor dat het geen papieren tijger is?

Bestaat het gemiddelde kind nog?

Tien jaar geleden maakte ik me nog druk over (het gebrek aan) aandacht voor het gemiddelde kind. Tegenwoordig vraag ik me weleens af of er nog gemiddelde kinderen zijn. Als je een gemiddeld groepsplan bekijkt, lijkt het wel of ieder kind iets bijzonders heeft. Nu was dat laatste natuurlijk altijd al zo. Voor iedere ouder is een kind speciaal. Maar ook voor een leerkracht is ieder kind speciaal. Als leerkracht ken je ieder kind en probeer je daar, zo goed en zo kwaad als dat soms gaat, op in te spelen en rekening mee te houden. Van de aai over de bol en het buiten spelen tot en met de lesprogramma's.

Tien jaar PO Management

Toen ik nog op de lagere school zat – zo heette in mijn tijd de basisschool – leken de jaren voorbij te kruipen. Vooral de zomervakanties duurden voor mijn gevoel eindeloos, zeker als de vriendjes met wie ik het liefst speelde op vakantie waren en er niemand was om mee te voetballen. Kon ik de tijd maar versnellen! Nu ik oud(er) ben, is dat gevoel honderdtachtig graden gedraaid. Je knippert even met je ogen en je bent zo een decennium verder. Kon ik de tijd maar vertragen!