'Put your money where your mouth is'
De meeste bestuurders in het onderwijs zullen door schade en schande wel ervaren hebben dat opgelegde veranderingen in het onderwijs niet werken. Ik weet niet of dat komt door de eigenwijsheid van de mensen die in het onderwijs werken, of dat het een algemene menselijke trek is van de Nederlander. Maar met die wetenschap in het achterhoofd kun je de zaak wel omdraaien. Stimuleer goede initiatieven die in lijn zijn met de veranderingen en verbeteringen die in je smart geformuleerde beleidsplannen staan, maar doe het niet andersom.
Binnen KindPunt heeft dit geleid tot geweldige initiatieven die tot ver buiten onze stichting navolging hebben gevonden. Onlangs is er een prachtig magazine uitgekomen waarin 26 van deze initiatieven zijn gebundeld. De digitale versie van dit magazine is te vinden op www.kindpunt.nl onder documenten. Vanuit deze ervaring zou ik ook onze overheid een advies willen meegeven: kijk naar wat er in het veld allemaal gebeurt. En stimuleer de initiatieven die passen bij het overheidsbeleid, en dat niet alleen met woorden.
Zo zijn er op dit moment veel kindcentra die meer willen doen aan bewegingsonderwijs. Past natuurlijk helemaal in het overheidsbeleid en daarom pakt de Tweede Kamer dit ook op met een motie. Verplicht twee uur bewegingsonderwijs. Maar wat hebben we aan zo’n motie als er niet genoeg gymzalen zijn en wanneer niet eens duidelijk is of het om 2 keer 45 minuten gaat of 2 keer 60 minuten? Politiek: kijk wat er in het onderwijs allemaal al gebeurt en faciliteer dat, zoals onze Engelse collega’s het zo mooi zeggen: ‘Put your money where your mouth is.’
Een andere ontwikkeling die met energie opgepakt wordt, is de zogeheten 10-14-route. Overal wordt nagedacht over een manier om de verschillen tussen po en vo te verkleinen en het keuzemoment voor basisschoolleerlingen uit te stellen. Iedere leerkracht in groep 8 weet dat dit moment voor een aantal leerlingen te vroeg komt. In de jaren zeventig is uitgebreid geprobeerd om dit voor elkaar te krijgen. Destijds was het blijkbaar te vroeg, nu is de tijd rijp. Ook dit keer ondersteunt de minister met woorden dit initiatief, maar wordt er niets gedaan om de vele juridische, financiële en cao-technische drempels weg te halen.
Er zijn nog veel meer voorbeelden te noemen, maar ik wil me beperken door er nog één te noemen. Het ontstaan van integrale kindcentra. Bijna iedereen is het erover eens dat dit een goede ontwikkeling is voor kinderen. Onderwijs en opvang vanuit één en dezelfde visie, vanuit één team en vanuit één organisatie. Toch is dat juridisch gezien nog steeds niet te organiseren. Met heel vervelende gevolgen voor bijvoorbeeld de huisvesting van kindcentra, de regels voor de inrichting van ruimtes en niet te vergeten de verschillende cao’s.
Mijn oproep aan de politiek is:
Wees trots en dankbaar voor alle initiatieven die vanuit het werkveld komen om de kwaliteit van ons onderwijs te verbeteren.
Bedenk zelf geen nieuw beleid, maar sluit aan bij deze mooie ontwikkelingen.
Geef ruimte, in juridische maar ook in financiële zin.
Ik ben er zeker van dat het heel veel geld gaat schelen (geen dure adviesbureaus en mislukte projecten meer) en dat het heel veel onderwijskwaliteit en positieve energie bij leerkrachten gaat opleveren!
Deze column is geschreven door
Herman Langhorst, Stichting Kindpunt
Herman Langhorst is voorzitter College van Bestuur Stichting KindPunt; kindcentraal onderwijs van 0 tot 12. Een stichting met vijf kleurrijke, breed toegankelijke scholen met een christelijke identiteit. Hij streeft naar optimale ontplooiing voor alle leerlingen binnen een veilig klimaat. Iedereen moet zich gerespecteerd en geaccepteerd voelen.