Een paar jaar geleden werd Oprah Winfrey gevraagd om een toespraak te houden op het prestigieuze Harvard vlak bij Boston. Ze vertelde daar dat ze in haar leven meer dan 30.000 mensen geïnterviewd had voor haar tv-programma’s. Dat varieerde van presidenten, koningen en multimiljonairs tot werk- en daklozen.
Al die geïnterviewden hadden één ding gemeen, na afloop van het interview, als de lichten gedoofd waren, stelden ze allemaal dezelfde vraag: ‘Was dit oké, heb ik het goed gedaan?’ Of het nou ging om Nelson Mandela, president Obama of een willekeurige Amerikaan, steeds weer die vraag.
Ieder mens heeft bevestiging nodig. Dat geldt voor de leerlingen op onze scholen, maar zeker ook voor onze leerkrachten en directeuren. Ze zullen er niet om vragen, maar ze willen het wel horen.
We leven in een tijd waarin het uitspreken van waardering niet altijd vanzelfsprekend is. Met name sommige ‘hoogopgeleide’ ouders kunnen je het idee geven dat ze het echt veel beter weten en kunnen. ’t Is dat ze overdag iets beters te doen hebben, maar anders … Via de mail laten ze dat graag even weten en verwachten dan ook, het liefst per ommegaande, een reactie.
Ik heb in de afgelopen weken een aantal van die mails onder ogen gekregen. Je moet stevig in je schoenen staan om niet geraakt te worden door de soms persoonlijke aanvallen en beschuldigingen. Uiteraard ga ik hier, als bestuurder, mijn verantwoordelijkheid nemen en spreek ik de betreffende ouders hierop aan. Misschien is het wel goed om de oudercontracten, van een aantal jaren geleden, weer eens uit de kast te halen en hier ook iets in op te nemen over mail-etiquette.
Daarnaast is het goed om duidelijke grenzen te stellen met betrekking tot het gedrag van ouders. Dat geldt voor de individuele leerkracht maar ook voor de school en de stichting. We accepteren niet alles en dat hoeven we ook niet. Het is niet eenvoudig, maar als een ouder steeds weer over de schreef gaat, kan er zelfs geschorst worden.
Maar er is meer. Hoe vaak laten wij blijken dat we het werk van onze leerkrachten waarderen? Hoe vaak krijgen ze van ons erkenning voor het werk dat ze doen? Soms is een glimlach of een blijk van belangstelling genoeg, maar je moet het wel doen. Niet in algemene termen, maar zoveel mogelijk persoonlijk. Een blijk van waardering zorgt ervoor dat je groeit en waardoor je ook beter kunt reageren op genoemde ouders en in staat bent om grenzen te stellen. Misschien is het geven van een stukje erkenning wel de belangrijkste vaardigheid.
Herman Langhorst is voorzitter College van Bestuur Stichting KindPunt; kindcentraal onderwijs van 0 tot 12. Een stichting met vijf kleurrijke, breed toegankelijke scholen met een christelijke identiteit. Hij streeft naar optimale ontplooiing voor alle leerlingen binnen een veilig klimaat. Iedereen moet zich gerespecteerd en geaccepteerd voelen.
Copyright PO Management
