Doorgepolderd
Heeft u wel eens van ‘Het Wonder van Londen’ gehoord? In amper 15 jaar tijd hebben de slechtst presterende scholen van Engeland een ware metamorfose ondergaan. Ze zijn omgetoverd tot juweeltjes. Een ontwikkeling die niemand voor mogelijk had gehouden. In 2002 haalde slechts 22 procent van de arme leerlingen in Londen het voor hogere vervolgopleidingen vereiste diploma. In 2013 was dat bijna 50 procent. Buiten Londen steeg dezelfde groep van 17 procent naar bijna 26 procent. Een schril contrast toch? Het Wonder van Londen laat volgens de Nottingham Trent University zien dat het onderwijs in de achterstandswijken net zo goed is – en eigenlijk natuurlijk veel beter, naar toegevoegde waarde gemeten – dan op de elitescholen in de welvarende wijken.
De aanpak is simpel. Bovennatuurlijke krachten zijn er niet aan te pas gekomen. Waar mogelijk worden data verzameld. De voortgang van leerlingen wordt exact gemeten én gecommuniceerd naar alle betrokkenen. Docenten kijken over de schouders van andere docenten. Ze adviseren elkaar over didactiek en de aanpak van de klassen. Soms krijgen leerlingen bijles. Soms krijgt de leerkracht meer ondersteuning. Intensief samenwerken is de regel en niet de uitzondering. Op school en tussen scholen. Directeuren van scholen die het goed doen begeleiden directeuren van minder goed presterende scholen met ongeveer dezelfde populatie. Harde maatregelen worden niet geschuwd. Op één school werd de helft van de docenten vervangen door docenten die expertise hebben in scholing van achterstandsleerlingen.
Toch is er wellicht één bijzondere factor te noemen. Aan de wieg van al dit moois stond Tim Brighouse (77). Hij werd door het ministerie van Onderwijs officieel benaderd om The London Challenge, zoals het programma officieel heette, vorm te geven. Hij had zijn sporen in Birmingham verdiend en werd door de Labourregering van Tony Blair gevraagd om dat kunstje in London nog een keer te flikken. Met zijn kennis, ervaring, geestdrift en innemendheid zorgde hij ervoor dat The Challenge een succes werd. Gevraagd naar het geheim van het Wonder van Londen noemen sommige mensen zelfs alleen zijn naam.
En wat kunnen wij hiervan leren? Onlangs vernam ik van de plannen van het ministerie van Onderwijs en het ministerie van Volksgezondheid en de vier grote steden, de G4, om het aantal thuiszitters drastisch terug te dringen. Thuiszitters moeten sneller hulp krijgen. De afspraken zijn een regionale uitwerking van het landelijke Thuiszitterspact (waarin zo’n beetje iedereen zitting heeft die ook maar iets met jongeren te maken heeft, waaronder de genoemde partijen). Geen enkel kind mag langer dan drie maanden thuiszitten! Dat waren er de afgelopen drie maanden zo’n 4200. Een aanzienlijk deel daarvan woont in de grote steden.
‘Het gesloten akkoord kan nu echt zorgen voor een landelijke doorbraak’, zegt aanjager en oud-kinderombudsman Marc Dullaert, die namens Dekker en Van Rijn met alle betrokken partijen om de tafel heeft gezeten om resultaat te boeken. Op scholen gaan jeugdhulpteams in beeld brengen welke leerlingen risico lopen om uit te vallen. Leerplichtambtenaren gaan regelmatig overleggen met jeugdartsen en ook langdurig ziekteverzuim moet voortaan gemeld worden bij het samenwerkingsverband. Ook de inkoop van jeugdhulp zal vanaf nu samen met het samenwerkingsverband worden bepaald, zodat het past bij wat de thuiszitters nodig hebben. Wachtlijsten voor psychische hulp moeten worden verkort. Van Rijn stelt: ‘Uiteindelijk moeten alle barrières geslecht, of ze nou lokaal of nationaal zijn, of op de terreinen van onderwijs, zorg of justitie, zodat deze kinderen gewoon naar school kunnen.’ Mooie woorden, maar voorlopig nog geen daden. Krijgt u ook het sterke gevoel dat we hiermee weer behoorlijk doorgepolderd zijn?
Deze column is geschreven door
Frank Stienissen, PO Management
Frank Stienissen is hoofdredacteur van PO Management.
Frank Stienissen bekijkt het onderwijs met verwondering, een knipoog en een glimlach. Het boek Onderwijsvitaminen bevat een selectie van de columns die Frank de afgelopen jaren voor diverse onderwijsbladen geschreven heeft.
De onderwijsvitaminen zijn voor de werkvloer bestemd, voor de schoolleider en de leraar die het beste uit het kind én uit zichzelf wil halen. Ter lering en vermaak. Niet meer, niet minder. De aanbevolen wekelijkse dosering zorgt voor meer motivatie en inspiratie op school.
Met uw account kunt u het e-book Onderwijsvitaminen gratis downloaden op http://www.pomanagement.nl/whitepaper/179/.
