Twinkelende ogen
Het hondje van Pavlov kwijlt er lustig op los in onderwijsland bij dreigende tekorten op de toekomstige arbeidsmarkt. Te weinig ict’ers, te weinig techneuten? Dan vullen we de kinderhoofdjes toch met meer ict en techniek. En tuut, tuut, daar zijn ze al… de leskisten en karrenvrachten lesbrieven.
Dan kan het gebeuren dat je gevraagd wordt als – lang leve de emancipatie – ‘techniekvader’ op de school van je dochter. De leerlingen krijgen een doos met een soort Meccano uitgereikt met daarin een bouwtekening. De lesbrief vertelt dat de opdracht uitgedeeld kan worden: maak de windmolen volgens de bouwtekening. De papa’s mogen helpen, maar niet te veel. Anderhalf uur zijn de kinderen bezig met schroefjes, boutjes en moertjes en gereedschappen.
Was dit een leerzame les? Als het doel was bouwtekeningen te leren volgen misschien wel. Maar ik was teleurgesteld. De les ging niet over techniek uit het alledaagse leven, niet over het idee dat je met techniek en een scheutje creativiteit heel veel praktische problemen kunt oplossen. Ik zag zelfs geen twinkelende oogjes bij de leerlingen van wie ik het sterke vermoeden had dat ze thuis nog wel eens de gereedschapskist openen om vervolgens lekker te prutsen met draadjes, lampjes, boutjes, moertjes en oude computers.
De vraag is: kunnen we ons hondje van Pavlov ook laten kwispelen? Door de kinderen die al (of latent) interesse hebben in techniek of in computers te voeden met een aantrekkelijk aanbod, met echte uitdagingen, ze zelf dingen te laten bedenken en maken. Maar ook door kinderen die niks hebben met dat alles toch op een motiverende manier wat essentieels mee te geven, al is het maar het plezier van ineens begrijpen hoe dat ene stukje wereld werkt.
Ik zie steeds meer mooie voorbeelden van waar dat al gebeurt. Waar kinderen worden losgelaten, vanuit hun eigen nieuwsgierigheid, gefaciliteerd door 3D-printers, Raspberry Pi-computertjes en grotemensengereedschap. (Roep hier het beeld op van een juichende techniekvader.) Zeker, inspirerend onderwijs in techniek en technologie is een investering in de toekomst: het bedrijfsleven heeft nu al een tekort aan handige sleutelaars en de vraag naar programmeurs zal alleen maar toenemen. Maar het is vooral een investering in plezier in leren. Die investering verdient zich direct al terug. In twinkelende oogjes.
Deze column is geschreven door
Erno Mijland, BCO Onderwijsadvies
Erno Mijland is senior adviseur en manager innovatie. Hij schrijft en spreekt over onderwijs en leren met een focus op innovatie, digitale geletterdheid en onderzoekend leren.