Het register groeit en bloeit
De goed-nieuws-show blijft doorgaan. Ruim 7000 schoolleiders hebben zich inmiddels ingeschreven. Daarvan zijn er al 3000 volwaardig geregistreerd. Een mooi aantal, vinden wij. Dit proces moet op 1 januari 2018 afgerond zijn, maar we liggen prima op schema. Iedereen ziet nu dat het register niet zomaar iets is dat wel weer overwaait. Het register heeft – hoe jong ook – al een vaste plek verworven.
En we blijven energiek bezig. Daarom zijn we nu ook van plan om naast de wetenschappelijke raad een maatschappelijke raad in te stellen. Hierin kunnen ouders, gemeenten, jeugdzorg, culturele instellingen, kortom iedereen die direct en indirect betrokken is bij het onderwijs, zitting nemen. Een basisschool en dus ook de schoolleider staat midden in de samenleving en moet feeling houden met deze belangrijke partners. Dergelijke initiatieven kunnen we alleen ontplooien omdat we ons gelukkig prijzen met de enthousiaste inzet van de vele deskundigen die in alle commissies en raden zitting willen nemen. Ook deze klus klaren we samen.
Nee, niet alles gaat zomaar van een leien dakje. Een hobbel die wel zelf bewust gecreëerd hebben, is die van het informele leren. Het is algemeen bekend dat je informeel het meeste leert, zowel op de werkvloer, in peer groups als in digitale gemeenschappen, maar als register willen we wel graag weten wat schoolleiders geleerd hebben en of dat aan de gestelde registratiecriteria voldoet. Een lastige zaak, omdat noch vooraf, noch na afloop concrete eisen zijn gesteld. Uiteraard moet datgene wat geleerd is wel passen binnen de gekozen thema’s en moet dat ook verantwoord worden. Maar de vraag blijft: hoe kun je het informele leren in een formele registratie een duidelijke plaats geven en hoe haal je daar maximaal rendement uit? De pilots die nu lopen, gaan ons helpen daar een antwoord op te formuleren.
Eerst dachten we daarmee klaar te zijn in 2015, maar we zien toch dat we er meer tijd voor uit moeten trekken. Nu hebben we gezegd dat het niet om de periode gaat, maar om de hoeveelheid mensen die het hele traject doorlopen hebben. Als honderd schoolleiders aan de pilot hebben deelgenomen, achten we de tijd rijp om daar conclusies uit te trekken en te kijken naar wat goed is gegaan en wat verbeterd moet worden. Gelukkig krijgen we daarbij goede ondersteuning van de professoren Kessels en Dochy, twee pioniers op het gebied van het informele leren.
Heel blij zijn we overigens met het gegeven dat aanbieders van opleidingen zich steeds meer gaan richten op de registratie- en herregistratie-eisen. Hierdoor komt er steeds meer focus in de opleidingen en ontstaat er ook veel meer samenhang. De vaak modulaire bouwstenen kun je gemakkelijker stapelen en over een aantal jaren uitspreiden. Als je een drukke baan hebt, is dat wel zo prettig. Ook ben je niet meer aan een plek gebonden. We pleiten er daarom ook voor om de lerarenbeurs open te stellen voor schoolleiders, zodat ook zij hun masters kunnen halen als ze dat willen.
En nog een laatste mooie ontwikkeling: het vo-schoolleidersregister heeft ons gevraagd of wij hen willen helpen bij de ontwikkeling van een soortgelijk register in het voortgezet onderwijs. Dat gaan we doen. Een mooi compliment toch!
Deze column is geschreven door
Ursie Lambrechts, Schoolleidersregister PO
Ursie Lambrechts (1955) is bestuursvoorzitter van het Schoolleidersregister PO, een initiatief van de PO-Raad en onderwijsvakorganisaties AVS, AOb en CNVO. De Stichting Schoolleidersregister PO is een onafhankelijke organisatie die de kwaliteit van schoolleiders bewaakt, borgt en stimuleert.
,,Schoolleiders spelen een cruciale rol in de kwaliteit van het onderwijs voor onze kinderen. Door de groei aan verantwoordelijkheden staan zij, samen met de schoolbesturen, voor nieuwe inhoudelijke, organisatorische en strategische keuzes’’, aldus Lambrechts. ,,Schoolleidersregister PO is er om hen te ondersteunen en te prikkelen tot goed vakmanschap en onderlinge kennisdeling. Schoolleiders hebben een prachtig beroep met hoge eisen. Daar valt veel eer aan te behalen.’’
Lambrechts studeerde Kunstgeschiedenis en Onderwijskunde aan de tegenwoordige Radboud Universiteit Nijmegen. Ze was zeven jaar lid van de Provinciale Staten van Noord-Brabant. Van 1994 tot 2006 zat ze namens D66 in de Tweede Kamer. Ze was onder andere woordvoerder onderwijs. Lambrechts was verder voorzitter van de Evaluatie- en Adviescommissie Passend Onderwijs. Op dit moment is zij lid van de Onderwijsraad.
