‘Juf Roos naar de basisschool’. De kenners weten wel wie juf Roos is, haar liedjes zijn dit jaar de kern van de jaarlijkse peutervoorstelling van onze stichting. Een prachtige manier om peuters en hun ouders kennis te laten maken met onze kindcentra.
Al ruim tien jaar worden deze peutervoorstellingen door de medewerkers zelf gemaakt en uitgevoerd. Daar zijn heel wat uren mee gemoeid. Los van het uitdenken en het oefenen, zeven voorstellingen, ’s avonds van 6 tot 7. Met dat in het achterhoofd wilden we het dit jaar wat kleiner aanpakken, zodat we minder een beroep hoefden te doen op de schaarse tijd van onze mensen. Denk maar niet dat dit gewaardeerd werd. Al snel werd de voorstelling weer uitgebouwd tot het normale niveau.
Zonder dat er ook maar één medewerker was die vroeg om extra taakuren. Met een prachtig resultaat, waarvan peuters en ouders enorm genieten en gelijktijdig zien waar wij als stichting voor staan.
In de cao zijn weer nieuwe afspraken gemaakt over het werkverdelingsplan. Minutieus moet weer vastgelegd worden wie wat doet en hoelang dat duurt. Als je niet goed oppast, wordt zo’n goed bedoeld beleidsstuk een blok aan het been. Met name voor die medewerkers die echt hun verantwoordelijkheid wel zien en nemen. Gelukkig zijn dat verreweg de meesten. De enkeling die zich drukt, ach … die vang je ook niet met een werkverdelingsplan.
De slimmeriken onder hen hebben allang gezien dat er in de cao ook een aantal mogelijkheden geboden worden die onevenredig veel taakuren opleveren.
Zoals zo vaak wordt beleid gemaakt voor de enkeling die deze kaders nodig heeft, terwijl de grote meerderheid prima zonder kan en zich zelfs geremd kan voelen. Ruimte, regelvrijheid en vertrouwen zijn voor gemotiveerde, geïnspireerde leerkrachten juist een aanmoediging. Een belangrijke taak voor het management is het dan ook om te voldoen aan alle wettelijke verplichtingen, waaronder het maken van een werkverdelingsplan. Maar zonder dat deze kaders een beperking gaan vormen voor de medewerkers die juist gedijen bij ruimte en vertrouwen. Dat geldt voor een peutervoorstelling, maar ook voor alle andere ontwikkelingen die de kwaliteit van ons onderwijs en de zorg voor de leerlingen verbeteren. Het prachtige artikel over OPDC Meppel en WijsZo in dit nummer (22) van PO Management is daar een goed voorbeeld van. Doordat professionals de ruimte kregen en krijgen, is er een prachtige voorziening ontstaan, die ervoor zorgt dat kinderen (en daarachter gezinnen en leerkrachten) binnenboord blijven. Dat is de kracht van vertrouwen!
Herman Langhorst is voorzitter College van Bestuur Stichting KindPunt; kindcentraal onderwijs van 0 tot 12. Een stichting met vijf kleurrijke, breed toegankelijke scholen met een christelijke identiteit. Hij streeft naar optimale ontplooiing voor alle leerlingen binnen een veilig klimaat. Iedereen moet zich gerespecteerd en geaccepteerd voelen.
Copyright PO Management
