De les van de gepensioneerde inspecteur
De meesten van ons kunnen zich de Schoolplaten voor de Vaderlandsche Geschiedenis van Johan Herman Isings nog wel herinneren. Kunstwerken waar kinderen wel uren bij konden wegdromen en waar je ook hele geschiedenislessen aan kon ophangen.
Eerst op een harde achtergrond en later kwamen de posters in ophangsystemen van de firma Agteres. De collega’s die zich meneer Agteres nog kunnen herinneren, en volgens mij zijn dat er nog heel wat, weten dat het hele plezierige bezoekjes waren. Ze eindigden altijd met een verrassing: “Ik heb nog iets leuks voor u in de auto.” En even later stond hij dan weer voor je met een prachtige educatieve poster. Maar wat zijn de tijden veranderd.
Met een klik op het bord heb je de prachtigste illustraties en filmpjes onder handbereik. De platen zijn een sta-in-de-weg geworden. Meneer Agteres is met pensioen. De ophangsystemen zijn ontmanteld en de kisten met historische platen …? Ja, wat doe je daarmee?
Ik had destijds bedacht om ze te verloten tijdens de jaarlijkse fancy fair. Opbrengst voor het goede doel. Een nieuw speeltoestel voor op het plein. Goed idee, totdat een gepensioneerde inspecteur erachter kwam en besloot om mij hierover eens flink de oren te wassen. Of ik wel bedacht had dat via een verloting deze prachtige platen in handen zouden vallen van mensen die de waarde ervan totaal niet inzagen. En hij had natuurlijk helemaal gelijk.
Bij ons worden de gevolgen van de pandemie nu echt zichtbaar. Met name op de scholen in de zogenoemde impulswijken komen kinderen binnen met een flinke achterstand. We merken dat we alle zeilen moeten bijzetten. En juist nu komt er een einde aan de NPO-middelen.
Het leek er even op dat er een mooie subsidie achteraan zou komen om de basisvaardigheden te versterken: € 900 per leerling. Al snel werd duidelijk dat er niet genoeg geld was om alle scholen mee te laten doen. Het zou logisch zijn om dan te kijken bij welke scholen de problemen het grootst zijn. Of, als dat te ingewikkeld is voor het ministerie, kan het geld aan de schoolbesturen gegeven worden met de opdracht om het daar in te zetten waar het ’t hardst nodig is. Niets van dat alles. Het werd een verloting.
Het is helaas niet de eerste keer dat subsidies op deze manier verdeeld worden. Meneer Wiersma, ik hoop dat u een telefoontje krijgt van iemand die u flink de oren gaat wassen.
Deze column is geschreven door
Herman Langhorst, Stichting Kindpunt
Herman Langhorst is voorzitter College van Bestuur Stichting KindPunt; kindcentraal onderwijs van 0 tot 12. Een stichting met vijf kleurrijke, breed toegankelijke scholen met een christelijke identiteit. Hij streeft naar optimale ontplooiing voor alle leerlingen binnen een veilig klimaat. Iedereen moet zich gerespecteerd en geaccepteerd voelen.