Wat wij kunnen leren van Van Gaal
Een kort onopvallend interview in het sportjournaal met een, voor mij onbekende, voetballer. Tijdens de belangrijke wedstrijd van het Nederlands elftal tegen Turkije had Van Gaal een nieuwe speler opgesteld. Opmerkelijk, want deze speler zat bij zijn eigen ploeg al maanden op de bank. Voor de kenners, ik heb het even opgezocht, Devyne Rensch van Ajax. Devyne slaagde erin, tijdens de korte tijd dat hij in veld stond, een fraaie assist te maken. Na afloop van de wedstrijd werd hij geïnterviewd door een verbaasde reporter. “Van Gaal stelt nooit spelers op die bij de eigen ploeg op de bank zitten, hoe zit dat …?” “Ik heb mij daar ook over verbaasd, maar hij vindt mij een goede speler”, antwoordde de bescheiden, 18-jarige debutant.
Blijkbaar heeft Van Gaal iets gezien wat de trainers van Ajax nog niet gezien hadden. Dat stukje waardering, gezien worden, had een enorm positieve uitwerking. Niet alleen voor de speler zelf, maar voor het hele team. “Van Gaal maakt het spelen weer leuk”, las ik ergens anders.
De noodzaak om gezien en gewaardeerd te worden is een levensbehoefte voor vrijwel ieder mens, dus ook voor de medewerkers binnen onze organisatie. Probeer mensen echt te zien, toon belangstelling en waardeer. De verleiding is groot om in je kantoor te blijven zitten of thuis te werken, er is genoeg werk dat gedaan moet worden en wanneer je niet gestoord wordt, kan er heel wat afgestreept worden. We worden immers meer beoordeeld op wat er al of niet op papier staat en in beleidsstukken verwoord is, dan op onze zichtbaarheid binnen de organisatie.
Wanneer je echter in je missie hebt verwoord dat het om het kind gaat, dan gaat het dus ook om die medewerker die direct in contact staat met dat kind. En als die medewerker goed in z’n vel zit, zich gezien en gewaardeerd voelt, wordt dat kind ook beter begeleid. ‘Management by walking around’ wordt het in de boeken genoemd. Ja, het kost tijd, maar het levert veel meer op dan de mooiste rapportage.
Om te weten wat er speelt, wat iemand beweegt, waar iemand enthousiast van wordt en welke verborgen talenten er aangeboord kunnen worden, moet je je spelers ‘zien’. Alleen dan kun je zorgen voor een optimale opstelling en wordt er een assist gemaakt door iemand van wie je het op het eerste gezicht niet zou verwachten. Oh ja, vergeet niet om het ook uit te spreken naar de betrokken persoon! En mocht je je afvragen of iedereen behoefte heeft aan een stukje feedback, dan wil ik je verwijzen naar een citaat van Oprah Winfrey: “Ik heb groten der aarde geïnterviewd, presidenten, koningen en Nobelprijswinnaars, maar ook leraren, schoonmakers en daklozen. Als de spotlights uitgingen, was steevast de vraag: “Hoe heb ik het gedaan?”
Deze column is geschreven door
Herman Langhorst, Stichting Kindpunt
Herman Langhorst is voorzitter College van Bestuur Stichting KindPunt; kindcentraal onderwijs van 0 tot 12. Een stichting met vijf kleurrijke, breed toegankelijke scholen met een christelijke identiteit. Hij streeft naar optimale ontplooiing voor alle leerlingen binnen een veilig klimaat. Iedereen moet zich gerespecteerd en geaccepteerd voelen.